Ochotnicza Straż Pożarna w Nowym Targu

• Strona główna
• Wyjazdy OSP
• Szkolenie
• Sprzęt
• Galeria
• Kontakt
• Archiwum

Star 244

W 1965 roku Fabryka Samochodów Ciężarowych w Starachowicach rozpoczęła prace nad nową serią aut oznaczoną jako ”200”. Miała zastąpić modele serii 28/29. Skonstruowano wtedy dwa prototypy: szosowego Stara 200, oraz jego uterenowioną odmianę nazwaną 244. Oba pojazdy miały jeszcze kabiny z modelu 28/29.

Model 244 był produkowany bez większych zmian do roku 2000. (Niektóre źródła podają do 1998r.)Tylko w 1987 roku auto otrzymało unowocześnioną odchylaną kabinę z lekko zmienionym wyglądem zewnętrznym (ściana przednia, dach, drzwi, błotniki z nadkolami, stopnie wejściowe, zegary deski rozdzielczej).

Seryjny model 244 przedstawiono w roku 1975 jako podwozie i samochód skrzyniowy. W Zakładzie Zaplecza Technicznego FSC zmontowano partię próbną 50 szt. Samochód miał kabinę typu 642 z ogrzewaniem i wentylacją, 2-miejscową. Sercem auta był silnik Star 359.55, rzędowy, 6-cylindrowy, o pojemności 6842 cm³ i mocy 150 KM (110 kW). Prędkość maksymalna wynosiła 82 km/h a spalanie 26 l/100 km. Przeniesienie napędu na cztery koła odbywało się przez 5-biegową skrzynię ZF S5-45, oraz 2-biegową skrzynkę rozdzielczą ZF 8060. Ładowność auta wynosiła 5000 kg. Zastosowano zawieszenie na resorach półeliptycznych z przodu i z tyłu. Star 244 mógł pokonywać przeszkody wodne o głębokości 120 cm (z uwagi na filtr powietrza umieszczony nisko za tylnym lewym nadkolem kabiny), oraz podjazdy o nachyleniu wzdłużnym do 45° i poprzecznym 26°. Miał kąty natarcia/zejścia odpowiednio 40°/27°.

Informacja pochodzi ze strony: http://pl.wikipedia.org/wiki/Star_244

W 1971 roku zbudowano pierwszy prototyp na podwoziu Star 244L (również jeszcze wtedy prototypowym). Jako źródło napędu posłużył silnik wysokoprężny o mocy 150 KM współpracujący z pięciobiegową skrzynia biegów. Pojazd posiadał układ jezdny 4X4 co czyniło go przydatnym również w warunkach operowania poza drogami utwardzonymi. Załogę wozu stanowiło 6 osób. Kierowca i dowódca zajmowali miejsca w kabinie, natomiast pozostała część załogi w przedniej części nadwozia specjalnego. Kabina kierowcy i przedział załogi nie stanowiły jednej całości dlatego tez, połączono je w celu możliwości porozumiewania się za pośrednictwem gumowego „rękawa”. Centralne miejsce zabudowy zajmował zbiornik na wodę o pojemności 2500 litrów. W ścianach bocznych rozmieszczono skrytki na sprzęt i armaturę zamykane drzwiami żaluzjowymi. Jedna ze skrytek mieściła również autopompę A16. Pozostały sprzęt umieszczony został na górnym pomoście. W przedniej części zabudowy zainstalowano działko wodno-pianowe o wydajności 1600 l/min produkcji CSRS. Po serii badań Jelcz 005 zatwierdzony został do produkcji, jednak realizacja tego zamierzenia została odłożona na 4 lata ze względu na problemy z uruchomieniem produkcji podwozi w FSC Starachowice.
W ciągu tych czterech lat budowano kolejne prototypy, które nieustannie modernizowano i poddawano intensywnym badaniom. Gdy w 1975 roku starachowicka FSC podjęła wreszcie produkcję Stara 244, koncepcja nadwozia 005 uległa pewnym zmianom. Ujednolicono linię dachową zabudowy na całej długości (w prototypie linia ta od połowy była obniżona) W miejsce dotychczas stosowanych trzech skrytek żaluzjowych z każdej strony, wprowadzono cztery. Czechosłowackie działko wodno-pianowe zastąpiono działkiem Rosenbauer RM16 produkcji austriackiej. W tej formie samochód Jelcz 005 był produkowany w latach 1975-1979. Ogółem zbudowano 638 egzemplarzy tego modelu.

Informacja pochodzi ze strony: PRL 998

W 1979 rozpoczęto produkcję zmodernizowanej wersji samochodu GBA 2,5/16 oznaczonej symbolem fabrycznym 005M. Zmiany obejmowały głównie zastosowanie zmodernizowanej instalacji wodno-pianowej i armatury. Wprowadzono również elektropneumatyczne sterowanie autopompy z kabiny kierowcy. Działko Rosenbauera zastąpiono polskim działkiem DWP16 produkcji Zakładów Sprzętu Pożarniczego w Łodzi. Całe pozostałe wyposażenie i sprzęt były identyczne jak w samochodzie Jelcz 005.
W okresie produkcji pojazd był nieznacznie modernizowany. W pierwszej połowie lat osiemdziesiątych działko zostało przeniesione z dachu przedniej części zabudowy na pomost środkowy, zaś w 1987 zupełnie zlikwidowane. Uzasadnieniem tej decyzji był fakt bezsensowności jego stosowania w samochodzie z tak małym zbiornikiem na wodę (!). Na początku 1987 roku Jelcz 005 otrzymał zmodernizowaną kabinę kierowcy typu 678 ze zmienioną przednią ścianą, podwyższonym dachem i innym kształtem błotników. W tej formie samochód był produkowany do około połowy lat dziewięćdziesiątych.

Informacja pochodzi ze strony: PRL 998

W 1978 roku Rosenbauer wykonał na polskim podwoziu nowy typ samochodu gaśniczego kombinowanego. Nośnikiem zabudowy było uterenowione podwozie Star 244L.
Załogę pojazdu stanowiło 6 osób, które zajmowały miejsce w kabinie załogowej zbudowanej z elementów kabiny 642. Jej oryginalny projekt był dziełem Rosenbauera, któremu dostarczono z Polski jedynie ścianę czołową, drzwi i błotniki. Nadwozie specjalne podzielono na trzy części. Pierwszy przedział mieścił sprzęt i armaturę, z obu stron osłonięte drzwiami żaluzjowymi. W jego środkowej części zainstalowano agregat proszkowy sytemu Minimax. W centralnej części zabudowy umieszczono zbiornik na wodę i środek pianotwórczy, z tyłu zaś zainstalowano dwuzakresową autopompę i urządzenie szybkiego natarcia. Przedział autopompy zamykany był klapą stalową. Na górnym pomoście znajdowało się działko wodno-pianowe o wydajności 1600 l/min.
Zbudowano jeden egzemplarz tego samochodu. W 1978 roku wszedł on do podziału bojowego III Oddziału ZSP w Łodzi.

Informacja pochodzi ze strony: PRL 998